святаму́чаніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
святаму́чаніца | святаму́чаніцы | |
святаму́чаніцы | святаму́чаніц | |
святаму́чаніцы | святаму́чаніцам | |
святаму́чаніцу | святаму́чаніц | |
святаму́чаніцай святаму́чаніцаю |
святаму́чаніцамі | |
святаму́чаніцы | святаму́чаніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)