Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

кірэ́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кірэ́нскі кірэ́нская кірэ́нскае кірэ́нскія
Р. кірэ́нскага кірэ́нскай
кірэ́нскае
кірэ́нскага кірэ́нскіх
Д. кірэ́нскаму кірэ́нскай кірэ́нскаму кірэ́нскім
В. кірэ́нскі (неадуш.)
кірэ́нскага (адуш.)
кірэ́нскую кірэ́нскае кірэ́нскія (неадуш.)
кірэ́нскіх (адуш.)
Т. кірэ́нскім кірэ́нскай
кірэ́нскаю
кірэ́нскім кірэ́нскімі
М. кірэ́нскім кірэ́нскай кірэ́нскім кірэ́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

кірэ́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кірэ́чанне
Р. кірэ́чання
Д. кірэ́чанню
В. кірэ́чанне
Т. кірэ́чаннем
М. кірэ́чанні

Крыніцы: piskunou2012.

кірэ́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кірэ́чуся кірэ́чымся
2-я ас. кірэ́чышся кірэ́чыцеся
3-я ас. кірэ́чыцца кірэ́чацца
Прошлы час
м. кірэ́чыўся кірэ́чыліся
ж. кірэ́чылася
н. кірэ́чылася
Загадны лад
2-я ас. кірэ́чся кірэ́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час кірэ́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

кірэ́чыць

‘раскірэчваць (раскарачваць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кірэ́чу кірэ́чым
2-я ас. кірэ́чыш кірэ́чыце
3-я ас. кірэ́чыць кірэ́чаць
Прошлы час
м. кірэ́чыў кірэ́чылі
ж. кірэ́чыла
н. кірэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. кірэ́ч кірэ́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кірэ́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Кір’я́наўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кір’я́наўцы
Р. Кір’я́наўцаў
Д. Кір’я́наўцам
В. Кір’я́наўцы
Т. Кір’я́наўцамі
М. Кір’я́наўцах

кі́са

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кі́са кі́сы
Р. кі́сы кі́с
Д. кі́се кі́сам
В. кі́су кі́с
Т. кі́сай
кі́саю
кі́самі
М. кі́се кі́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кісарэ́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кісарэ́ўшчына
Р. Кісарэ́ўшчыны
Д. Кісарэ́ўшчыне
В. Кісарэ́ўшчыну
Т. Кісарэ́ўшчынай
Кісарэ́ўшчынаю
М. Кісарэ́ўшчыне

кі́сачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кі́сачка кі́сачкі
Р. кі́сачкі кі́сачак
Д. кі́сачцы кі́сачкам
В. кі́сачку кі́сачак
Т. кі́сачкай
кі́сачкаю
кі́сачкамі
М. кі́сачцы кі́сачках

Крыніцы: piskunou2012.

Кі́сева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кі́сева
Р. Кі́сева
Д. Кі́севу
В. Кі́сева
Т. Кі́севам
М. Кі́севе

кісе́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кісе́йны кісе́йная кісе́йнае кісе́йныя
Р. кісе́йнага кісе́йнай
кісе́йнае
кісе́йнага кісе́йных
Д. кісе́йнаму кісе́йнай кісе́йнаму кісе́йным
В. кісе́йны (неадуш.)
кісе́йнага (адуш.)
кісе́йную кісе́йнае кісе́йныя (неадуш.)
кісе́йных (адуш.)
Т. кісе́йным кісе́йнай
кісе́йнаю
кісе́йным кісе́йнымі
М. кісе́йным кісе́йнай кісе́йным кісе́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.