кірэ́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кірэ́чанне |
Р. |
кірэ́чання |
Д. |
кірэ́чанню |
В. |
кірэ́чанне |
Т. |
кірэ́чаннем |
М. |
кірэ́чанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
кірэ́чыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
кірэ́чуся |
кірэ́чымся |
2-я ас. |
кірэ́чышся |
кірэ́чыцеся |
3-я ас. |
кірэ́чыцца |
кірэ́чацца |
Прошлы час |
м. |
кірэ́чыўся |
кірэ́чыліся |
ж. |
кірэ́чылася |
н. |
кірэ́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
кірэ́чся |
кірэ́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
кірэ́чачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
кірэ́чыць
‘раскірэчваць (раскарачваць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
кірэ́чу |
кірэ́чым |
2-я ас. |
кірэ́чыш |
кірэ́чыце |
3-я ас. |
кірэ́чыць |
кірэ́чаць |
Прошлы час |
м. |
кірэ́чыў |
кірэ́чылі |
ж. |
кірэ́чыла |
н. |
кірэ́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
кірэ́ч |
кірэ́чце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
кірэ́чачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Кір’я́наўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Кір’я́наўцы |
Р. |
Кір’я́наўцаў |
Д. |
Кір’я́наўцам |
В. |
Кір’я́наўцы |
Т. |
Кір’я́наўцамі |
М. |
Кір’я́наўцах |
кі́са
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кі́са |
кі́сы |
Р. |
кі́сы |
кі́с |
Д. |
кі́се |
кі́сам |
В. |
кі́су |
кі́с |
Т. |
кі́сай кі́саю |
кі́самі |
М. |
кі́се |
кі́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Кісарэ́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Кісарэ́ўшчына |
Р. |
Кісарэ́ўшчыны |
Д. |
Кісарэ́ўшчыне |
В. |
Кісарэ́ўшчыну |
Т. |
Кісарэ́ўшчынай Кісарэ́ўшчынаю |
М. |
Кісарэ́ўшчыне |
кі́сачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кі́сачка |
кі́сачкі |
Р. |
кі́сачкі |
кі́сачак |
Д. |
кі́сачцы |
кі́сачкам |
В. |
кі́сачку |
кі́сачак |
Т. |
кі́сачкай кі́сачкаю |
кі́сачкамі |
М. |
кі́сачцы |
кі́сачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Кі́сева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Кі́сева |
Р. |
Кі́сева |
Д. |
Кі́севу |
В. |
Кі́сева |
Т. |
Кі́севам |
М. |
Кі́севе |
кісе́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кісе́йны |
кісе́йная |
кісе́йнае |
кісе́йныя |
Р. |
кісе́йнага |
кісе́йнай кісе́йнае |
кісе́йнага |
кісе́йных |
Д. |
кісе́йнаму |
кісе́йнай |
кісе́йнаму |
кісе́йным |
В. |
кісе́йны (неадуш.) кісе́йнага (адуш.) |
кісе́йную |
кісе́йнае |
кісе́йныя (неадуш.) кісе́йных (адуш.) |
Т. |
кісе́йным |
кісе́йнай кісе́йнаю |
кісе́йным |
кісе́йнымі |
М. |
кісе́йным |
кісе́йнай |
кісе́йным |
кісе́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.