кірэ́чыць
‘раскірэчваць (раскарачваць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кірэ́чу | кірэ́чым | |
| кірэ́чыш | кірэ́чыце | |
| кірэ́чыць | кірэ́чаць | |
| Прошлы час | ||
| кірэ́чыў | кірэ́чылі | |
| кірэ́чыла | ||
| кірэ́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| кірэ́ч | кірэ́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кірэ́чачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)