кірэ́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кірэ́чанне | |
кірэ́чання | |
кірэ́чанню | |
кірэ́чанне | |
кірэ́чаннем | |
кірэ́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
кірэ́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кірэ́чанне | |
кірэ́чання | |
кірэ́чанню | |
кірэ́чанне | |
кірэ́чаннем | |
кірэ́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)