сукры́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сукры́ты |
сукры́тая |
сукры́тае |
сукры́тыя |
| Р. |
сукры́тага |
сукры́тай сукры́тае |
сукры́тага |
сукры́тых |
| Д. |
сукры́таму |
сукры́тай |
сукры́таму |
сукры́тым |
| В. |
сукры́ты (неадуш.) сукры́тага (адуш.) |
сукры́тую |
сукры́тае |
сукры́тыя (неадуш.) сукры́тых (адуш.) |
| Т. |
сукры́тым |
сукры́тай сукры́таю |
сукры́тым |
сукры́тымі |
| М. |
сукры́тым |
сукры́тай |
сукры́тым |
сукры́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
су́крыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
су́крыцца |
су́крацца |
| Прошлы час |
| м. |
су́крыўся |
су́крыліся |
| ж. |
су́крылася |
| н. |
су́крылася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
су́крачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сукрэ́
‘грашовая адзінка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сукрэ́ |
сукрэ́ |
| Р. |
сукрэ́ |
сукрэ́ |
| Д. |
сукрэ́ |
сукрэ́ |
| В. |
сукрэ́ |
сукрэ́ |
| Т. |
сукрэ́ |
сукрэ́ |
| М. |
сукрэ́ |
сукрэ́ |
Крыніцы:
nazounik2008.
Су́крэ
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
| Н. |
Су́крэ |
| Р. |
Су́крэ |
| Д. |
Су́крэ |
| В. |
Су́крэ |
| Т. |
Су́крэ |
| М. |
Су́крэ |
сукрэдыто́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сукрэдыто́р |
сукрэдыто́ры |
| Р. |
сукрэдыто́ра |
сукрэдыто́раў |
| Д. |
сукрэдыто́ру |
сукрэдыто́рам |
| В. |
сукрэдыто́ра |
сукрэдыто́раў |
| Т. |
сукрэдыто́рам |
сукрэдыто́рамі |
| М. |
сукрэдыто́ру |
сукрэдыто́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Сукрэ́мна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Сукрэ́мна |
| Р. |
Сукрэ́мна |
| Д. |
Сукрэ́мну |
| В. |
Сукрэ́мна |
| Т. |
Сукрэ́мнам |
| М. |
Сукрэ́мне |
сукуле́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сукуле́нт |
сукуле́нты |
| Р. |
сукуле́нту |
сукуле́нтаў |
| Д. |
сукуле́нту |
сукуле́нтам |
| В. |
сукуле́нт |
сукуле́нты |
| Т. |
сукуле́нтам |
сукуле́нтамі |
| М. |
сукуле́нце |
сукуле́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сукупле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сукупле́нне |
сукупле́нні |
| Р. |
сукупле́ння |
сукупле́нняў |
| Д. |
сукупле́нню |
сукупле́нням |
| В. |
сукупле́нне |
сукупле́нні |
| Т. |
сукупле́ннем |
сукупле́ннямі |
| М. |
сукупле́нні |
сукупле́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.