сукупле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
сукупле́нне | сукупле́нні | |
сукупле́ння | сукупле́нняў | |
сукупле́нню | сукупле́нням | |
сукупле́нне | сукупле́нні | |
сукупле́ннем | сукупле́ннямі | |
сукупле́нні | сукупле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)