сукрэдыто́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сукрэдыто́р сукрэдыто́ры
Р. сукрэдыто́ра сукрэдыто́раў
Д. сукрэдыто́ру сукрэдыто́рам
В. сукрэдыто́ра сукрэдыто́раў
Т. сукрэдыто́рам сукрэдыто́рамі
М. сукрэдыто́ру сукрэдыто́рах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)