сукуле́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сукуле́нтны сукуле́нтная сукуле́нтнае сукуле́нтныя
Р. сукуле́нтнага сукуле́нтнай
сукуле́нтнае
сукуле́нтнага сукуле́нтных
Д. сукуле́нтнаму сукуле́нтнай сукуле́нтнаму сукуле́нтным
В. сукуле́нтны (неадуш.)
сукуле́нтнага (адуш.)
сукуле́нтную сукуле́нтнае сукуле́нтныя (неадуш.)
сукуле́нтных (адуш.)
Т. сукуле́нтным сукуле́нтнай
сукуле́нтнаю
сукуле́нтным сукуле́нтнымі
М. сукуле́нтным сукуле́нтнай сукуле́нтным сукуле́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)