Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэклару́емы

дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэклару́емы дэклару́емая дэклару́емае дэклару́емыя
Р. дэклару́емага дэклару́емай
дэклару́емае		 дэклару́емага дэклару́емых
Д. дэклару́емаму дэклару́емай дэклару́емаму дэклару́емым
В. дэклару́емы
дэклару́емага		 дэклару́емую дэклару́емае дэклару́емыя
Т. дэклару́емым дэклару́емай
дэклару́емаю		 дэклару́емым дэклару́емымі
М. дэклару́емым дэклару́емай дэклару́емым дэклару́емых

дэкласава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дэкласава́насць
Р. дэкласава́насці
Д. дэкласава́насці
В. дэкласава́насць
Т. дэкласава́насцю
М. дэкласава́насці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дэкласава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэкласава́нне
Р. дэкласава́ння
Д. дэкласава́нню
В. дэкласава́нне
Т. дэкласава́ннем
М. дэкласава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

дэкласава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкласава́ны дэкласава́ная дэкласава́нае дэкласава́ныя
Р. дэкласава́нага дэкласава́най
дэкласава́нае		 дэкласава́нага дэкласава́ных
Д. дэкласава́наму дэкласава́най дэкласава́наму дэкласава́ным
В. дэкласава́ны (неадуш.)
дэкласава́нага (адуш.)		 дэкласава́ную дэкласава́нае дэкласава́ныя (неадуш.)
дэкласава́ных (адуш.)
Т. дэкласава́ным дэкласава́най
дэкласава́наю		 дэкласава́ным дэкласава́нымі
М. дэкласава́ным дэкласава́най дэкласава́ным дэкласава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэкласава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэкласу́юся дэкласу́емся
2-я ас. дэкласу́ешся дэкласу́ецеся
3-я ас. дэкласу́ецца дэкласу́юцца
Прошлы час
м. дэкласава́ўся дэкласава́ліся
ж. дэкласава́лася
н. дэкласава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэкласу́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэкласава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэкласу́юся дэкласу́емся
2-я ас. дэкласу́ешся дэкласу́ецеся
3-я ас. дэкласу́ецца дэкласу́юцца
Прошлы час
м. дэкласава́ўся дэкласава́ліся
ж. дэкласава́лася
н. дэкласава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час дэкласава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэкласава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэкласу́ю дэкласу́ем
2-я ас. дэкласу́еш дэкласу́еце
3-я ас. дэкласу́е дэкласу́юць
Прошлы час
м. дэкласава́ў дэкласава́лі
ж. дэкласава́ла
н. дэкласава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэкласу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

дэкласава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэкласу́ю дэкласу́ем
2-я ас. дэкласу́еш дэкласу́еце
3-я ас. дэкласу́е дэкласу́юць
Прошлы час
м. дэкласава́ў дэкласава́лі
ж. дэкласава́ла
н. дэкласава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час дэкласава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

дэкліна́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэкліна́тар дэкліна́тары
Р. дэкліна́тара дэкліна́тараў
Д. дэкліна́тару дэкліна́тарам
В. дэкліна́тар дэкліна́тары
Т. дэкліна́тарам дэкліна́тарамі
М. дэкліна́тары дэкліна́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэкліна́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэкліна́цыя
Р. дэкліна́цыі
Д. дэкліна́цыі
В. дэкліна́цыю
Т. дэкліна́цыяй
дэкліна́цыяю
М. дэкліна́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.