Verbum

анлайнавы слоўнік

гуртко́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гуртко́ўскі	гуртко́ўская	гуртко́ўскае	гуртко́ўскія
Р.	гуртко́ўскага	гуртко́ўскай гуртко́ўскае	гуртко́ўскага	гуртко́ўскіх
Д.	гуртко́ўскаму	гуртко́ўскай	гуртко́ўскаму	гуртко́ўскім
В.	гуртко́ўскі (неадуш.) гуртко́ўскага (адуш.)	гуртко́ўскую	гуртко́ўскае	гуртко́ўскія (неадуш.) гуртко́ўскіх (адуш.)
Т.	гуртко́ўскім	гуртко́ўскай гуртко́ўскаю	гуртко́ўскім	гуртко́ўскімі
М.	гуртко́ўскім	гуртко́ўскай	гуртко́ўскім	гуртко́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

гуртко́ўшчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	гуртко́ўшчына
Р.	гуртко́ўшчыны
Д.	гуртко́ўшчыне
В.	гуртко́ўшчыну
Т.	гуртко́ўшчынай гуртко́ўшчынаю
М.	гуртко́ўшчыне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гурто́ва

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
гурто́ва	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

гурто́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гурто́вы	гурто́вая	гурто́вае	гурто́выя
Р.	гурто́вага	гурто́вай гурто́вае	гурто́вага	гурто́вых
Д.	гурто́ваму	гурто́вай	гурто́ваму	гурто́вым
В.	гурто́вы (неадуш.) гурто́вага (адуш.)	гурто́вую	гурто́вае	гурто́выя (неадуш.) гурто́вых (адуш.)
Т.	гурто́вым	гурто́вай гурто́ваю	гурто́вым	гурто́вымі
М.	гурто́вым	гурто́вай	гурто́вым	гурто́вых

Крыніцы: piskunou2012.

гурто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гурто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

гурто́ўна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
гурто́ўна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

гурто́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

гуру́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

гу́рцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.