гу́рцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гу́рцік | гу́рцікі | |
| гу́рціку | гу́рцікаў | |
| гу́рціку | гу́рцікам | |
| гу́рцік | гу́рцікі | |
| гу́рцікам | гу́рцікамі | |
| гу́рціку | гу́рціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)