гурто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гурто́ўка | гурто́ўкі | |
| гурто́ўкі | гурто́вак | |
| гурто́ўцы | гурто́ўкам | |
| гурто́ўку | гурто́ўкі | |
| гурто́ўкай гурто́ўкаю |
гурто́ўкамі | |
| гурто́ўцы | гурто́ўках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)