кірказо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кірказо́н | кірказо́ны | |
кірказо́ну | кірказо́наў | |
кірказо́ну | кірказо́нам | |
кірказо́н | кірказо́ны | |
кірказо́нам | кірказо́намі | |
кірказо́не | кірказо́нах |
Крыніцы:
кірказо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кірказо́н | кірказо́ны | |
кірказо́ну | кірказо́наў | |
кірказо́ну | кірказо́нам | |
кірказо́н | кірказо́ны | |
кірказо́нам | кірказо́намі | |
кірказо́не | кірказо́нах |
Крыніцы:
кірказо́навы
прыметнік, адносны
кірказо́навы | кірказо́навая | кірказо́навае | кірказо́навыя | |
кірказо́навага | кірказо́навай кірказо́навае |
кірказо́навага | кірказо́навых | |
кірказо́наваму | кірказо́навай | кірказо́наваму | кірказо́навым | |
кірказо́навы кірказо́навага |
кірказо́навую | кірказо́навае | кірказо́навыя кірказо́навых |
|
кірказо́навым | кірказо́навай кірказо́наваю |
кірказо́навым | кірказо́навымі | |
кірказо́навым | кірказо́навай | кірказо́навым | кірказо́навых |
Крыніцы:
кірказо́навыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
кірказо́навыя | |
кірказо́навых | |
кірказо́навым | |
кірказо́навыя | |
кірказо́навымі | |
кірказо́навых |
Крыніцы:
кіркаматы́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
кіркаматы́ка | кіркаматы́кі | |
кіркаматы́кі | кіркаматы́к | |
кіркаматы́цы | кіркаматы́кам | |
кіркаматы́ку | кіркаматы́кі | |
кіркаматы́кай кіркаматы́каю |
кіркаматы́камі | |
кіркаматы́цы | кіркаматы́ках |
Крыніцы:
Кі́ркаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Кі́ркаўшчына | |
Кі́ркаўшчыны | |
Кі́ркаўшчыне | |
Кі́ркаўшчыну | |
Кі́ркаўшчынай Кі́ркаўшчынаю |
|
Кі́ркаўшчыне |
Кіркі́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Кіркі́шкі | |
Кіркі́шак Кіркі́шкаў |
|
Кіркі́шкам | |
Кіркі́шкі | |
Кіркі́шкамі | |
Кіркі́шках |
Кірко́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Кірко́лле | |
Кірко́лля | |
Кірко́ллю | |
Кірко́лле | |
Кірко́ллем | |
Кірко́ллі |
Кірко́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Кірко́ры | |
Кірко́р Кірко́раў |
|
Кірко́рам | |
Кірко́ры | |
Кірко́рамі | |
Кірко́рах |
кірма́ш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кірма́ш | кірмашы́ | |
кірмашу́ | кірмашо́ў | |
кірмашу́ | кірмаша́м | |
кірма́ш | кірмашы́ | |
кірмашо́м | кірмаша́мі | |
кірмашы́ | кірмаша́х |
Крыніцы:
кірмашава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кірмашава́нне | |
кірмашава́ння | |
кірмашава́нню | |
кірмашава́нне | |
кірмашава́ннем | |
кірмашава́нні |
Крыніцы: