кірказо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кірказо́н кірказо́ны
Р. кірказо́ну кірказо́наў
Д. кірказо́ну кірказо́нам
В. кірказо́н кірказо́ны
Т. кірказо́нам кірказо́намі
М. кірказо́не кірказо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)