Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдзйклмнопрстўхцчшя

першапрахо́дніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. першапрахо́дніцтва
Р. першапрахо́дніцтва
Д. першапрахо́дніцтву
В. першапрахо́дніцтва
Т. першапрахо́дніцтвам
М. першапрахо́дніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

першапрахо́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. першапрахо́дчык першапрахо́дчыкі
Р. першапрахо́дчыка першапрахо́дчыкаў
Д. першапрахо́дчыку першапрахо́дчыкам
В. першапрахо́дчыка першапрахо́дчыкаў
Т. першапрахо́дчыкам першапрахо́дчыкамі
М. першапрахо́дчыку першапрахо́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

першапрахо́дчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. першапрахо́дчыца першапрахо́дчыцы
Р. першапрахо́дчыцы першапрахо́дчыц
Д. першапрахо́дчыцы першапрахо́дчыцам
В. першапрахо́дчыцу першапрахо́дчыц
Т. першапрахо́дчыцай
першапрахо́дчыцаю		 першапрахо́дчыцамі
М. першапрахо́дчыцы першапрахо́дчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

першапро́дак

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. першапро́дак першапро́дкі
Р. першапро́дка першапро́дкаў
Д. першапро́дку першапро́дкам
В. першапро́дка першапро́дкаў
Т. першапро́дкам першапро́дкамі
М. першапро́дку першапро́дках

Крыніцы: piskunou2012.

першапрычы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. першапрычы́на першапрычы́ны
Р. першапрычы́ны першапрычы́н
Д. першапрычы́не першапрычы́нам
В. першапрычы́ну першапрычы́ны
Т. першапрычы́най
першапрычы́наю		 першапрычы́намі
М. першапрычы́не першапрычы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

першапрычы́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
першапрычы́нна - -

першапрычы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. першапрычы́нны першапрычы́нная першапрычы́ннае першапрычы́нныя
Р. першапрычы́ннага першапрычы́ннай
першапрычы́ннае		 першапрычы́ннага першапрычы́нных
Д. першапрычы́ннаму першапрычы́ннай першапрычы́ннаму першапрычы́нным
В. першапрычы́нны (неадуш.)
першапрычы́ннага (адуш.)		 першапрычы́нную першапрычы́ннае першапрычы́нныя (неадуш.)
першапрычы́нных (адуш.)
Т. першапрычы́нным першапрычы́ннай
першапрычы́ннаю		 першапрычы́нным першапрычы́ннымі
М. першапрычы́нным першапрычы́ннай першапрычы́нным першапрычы́нных

Крыніцы: piskunou2012.

першара́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
першара́дна - -

першара́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. першара́днасць
Р. першара́днасці
Д. першара́днасці
В. першара́днасць
Т. першара́днасцю
М. першара́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

першара́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. першара́дны першара́дная першара́днае першара́дныя
Р. першара́днага першара́днай
першара́днае		 першара́днага першара́дных
Д. першара́днаму першара́днай першара́днаму першара́дным
В. першара́дны (неадуш.)
першара́днага (адуш.)		 першара́дную першара́днае першара́дныя (неадуш.)
першара́дных (адуш.)
Т. першара́дным першара́днай
першара́днаю		 першара́дным першара́днымі
М. першара́дным першара́днай першара́дным першара́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.