Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдзйклмнопрстўхцчшя

пеа́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пеа́н пеа́ны
Р. пеа́на пеа́наў
Д. пеа́ну пеа́нам
В. пеа́на пеа́наў
Т. пеа́нам пеа́намі
М. пеа́не пеа́нах

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

пеа́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пеа́н пеа́ны
Р. пеа́на пеа́наў
Д. пеа́ну пеа́нам
В. пеа́н пеа́ны
Т. пеа́нам пеа́намі
М. пеа́не пеа́нах

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

пеана́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пеана́ж
Р. пеана́жу
Д. пеана́жу
В. пеана́ж
Т. пеана́жам
М. пеана́жы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пеані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пеані́чны пеані́чная пеані́чнае пеані́чныя
Р. пеані́чнага пеані́чнай
пеані́чнае		 пеані́чнага пеані́чных
Д. пеані́чнаму пеані́чнай пеані́чнаму пеані́чным
В. пеані́чны (неадуш.)
пеані́чнага (адуш.)		 пеані́чную пеані́чнае пеані́чныя (неадуш.)
пеані́чных (адуш.)
Т. пеані́чным пеані́чнай
пеані́чнаю		 пеані́чным пеані́чнымі
М. пеані́чным пеані́чнай пеані́чным пеані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

пебры́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пебры́на
Р. пебры́ны
Д. пебры́не
В. пебры́ну
Т. пебры́най
пебры́наю
М. пебры́не

Крыніцы: piskunou2012.

пе́вень

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пе́вень пе́ўні
Р. пе́ўня пе́ўняў
Д. пе́ўню пе́ўням
В. пе́ўня пе́ўняў
Т. пе́ўнем пе́ўнямі
М. пе́ўні пе́ўнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пегматы́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пегматы́т
Р. пегматы́ту
Д. пегматы́ту
В. пегматы́т
Т. пегматы́там
М. пегматы́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

пегматы́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пегматы́тавы пегматы́тавая пегматы́тавае пегматы́тавыя
Р. пегматы́тавага пегматы́тавай
пегматы́тавае		 пегматы́тавага пегматы́тавых
Д. пегматы́таваму пегматы́тавай пегматы́таваму пегматы́тавым
В. пегматы́тавы (неадуш.)
пегматы́тавага (адуш.)		 пегматы́тавую пегматы́тавае пегматы́тавыя (неадуш.)
пегматы́тавых (адуш.)
Т. пегматы́тавым пегматы́тавай
пегматы́таваю		 пегматы́тавым пегматы́тавымі
М. пегматы́тавым пегматы́тавай пегматы́тавым пегматы́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

педабіяло́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. педабіяло́гія
Р. педабіяло́гіі
Д. педабіяло́гіі
В. педабіяло́гію
Т. педабіяло́гіяй
педабіяло́гіяю
М. педабіяло́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

педагагі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
педагагі́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.