Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пейза́ж

‘краявід’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пейза́ж пейза́жы
Р. пейза́жу пейза́жаў
Д. пейза́жу пейза́жам
В. пейза́ж пейза́жы
Т. пейза́жам пейза́жамі
М. пейза́жы пейза́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пейза́ж

‘малюнак краявіду’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пейза́ж пейза́жы
Р. пейза́жа пейза́жаў
Д. пейза́жу пейза́жам
В. пейза́ж пейза́жы
Т. пейза́жам пейза́жамі
М. пейза́жы пейза́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пейза́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пейза́жнасць
Р. пейза́жнасці
Д. пейза́жнасці
В. пейза́жнасць
Т. пейза́жнасцю
М. пейза́жнасці

Крыніцы: piskunou2012.

пейза́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пейза́жны пейза́жная пейза́жнае пейза́жныя
Р. пейза́жнага пейза́жнай
пейза́жнае
пейза́жнага пейза́жных
Д. пейза́жнаму пейза́жнай пейза́жнаму пейза́жным
В. пейза́жны (неадуш.)
пейза́жнага (адуш.)
пейза́жную пейза́жнае пейза́жныя (неадуш.)
пейза́жных (адуш.)
Т. пейза́жным пейза́жнай
пейза́жнаю
пейза́жным пейза́жнымі
М. пейза́жным пейза́жнай пейза́жным пейза́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пейза́жык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пейза́жык пейза́жыкі
Р. пейза́жыка пейза́жыкаў
Д. пейза́жыку пейза́жыкам
В. пейза́жык пейза́жыкі
Т. пейза́жыкам пейза́жыкамі
М. пейза́жыку пейза́жыках

Крыніцы: piskunou2012.

пейзажы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пейзажы́ст пейзажы́сты
Р. пейзажы́ста пейзажы́стаў
Д. пейзажы́сту пейзажы́стам
В. пейзажы́ста пейзажы́стаў
Т. пейзажы́стам пейзажы́стамі
М. пейзажы́сце пейзажы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пейзажы́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пейзажы́стка пейзажы́сткі
Р. пейзажы́сткі пейзажы́стак
Д. пейзажы́стцы пейзажы́сткам
В. пейзажы́стку пейзажы́стак
Т. пейзажы́сткай
пейзажы́сткаю
пейзажы́сткамі
М. пейзажы́стцы пейзажы́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пейза́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пейза́н пейза́ны
Р. пейза́на пейза́наў
Д. пейза́ну пейза́нам
В. пейза́на пейза́наў
Т. пейза́нам пейза́намі
М. пейза́не пейза́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пейза́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пейза́нка пейза́нкі
Р. пейза́нкі пейза́нак
Д. пейза́нцы пейза́нкам
В. пейза́нку пейза́нак
Т. пейза́нкай
пейза́нкаю
пейза́нкамі
М. пейза́нцы пейза́нках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

пейза́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пейза́нскі пейза́нская пейза́нскае пейза́нскія
Р. пейза́нскага пейза́нскай
пейза́нскае
пейза́нскага пейза́нскіх
Д. пейза́нскаму пейза́нскай пейза́нскаму пейза́нскім
В. пейза́нскі (неадуш.)
пейза́нскага (адуш.)
пейза́нскую пейза́нскае пейза́нскія (неадуш.)
пейза́нскіх (адуш.)
Т. пейза́нскім пейза́нскай
пейза́нскаю
пейза́нскім пейза́нскімі
М. пейза́нскім пейза́нскай пейза́нскім пейза́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.