пеяраты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пеяраты́ў | пеяраты́вы | |
пеяраты́ва | пеяраты́ваў | |
пеяраты́ву | пеяраты́вам | |
пеяраты́ў | пеяраты́вы | |
пеяраты́вам | пеяраты́вамі | |
пеяраты́ве | пеяраты́вах |
Крыніцы:
пеяраты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пеяраты́ў | пеяраты́вы | |
пеяраты́ва | пеяраты́ваў | |
пеяраты́ву | пеяраты́вам | |
пеяраты́ў | пеяраты́вы | |
пеяраты́вам | пеяраты́вамі | |
пеяраты́ве | пеяраты́вах |
Крыніцы:
пеяраты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
пеяраты́ўнасць | пеяраты́ўнасці | |
пеяраты́ўнасці | пеяраты́ўнасцяў пеяраты́ўнасцей |
|
пеяраты́ўнасці | пеяраты́ўнасцям | |
пеяраты́ўнасць | пеяраты́ўнасці | |
пеяраты́ўнасцю | пеяраты́ўнасцямі | |
пеяраты́ўнасці | пеяраты́ўнасцях |
Крыніцы: