Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдзйклмнопрстўхцчшя

пе́х

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пе́х
Р. пе́ха
Д. пе́ху
В. пе́ха
Т. пе́хам
М. пе́ху

Крыніцы: piskunou2012.

пехадра́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пехадра́л
Р. пехадра́ла
Д. пехадра́лу
В. пехадра́ла
Т. пехадра́лам
М. пехадра́ле

Крыніцы: piskunou2012.

пехадра́ла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пехадра́ла - -

Крыніцы: piskunou2012.

пехадра́лам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пехадра́лам - -

Крыніцы: piskunou2012.

пе́хам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пе́хам - -

Крыніцы: piskunou2012.

пехато́й

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пехато́й - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пехато́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пехато́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

пехато́ю

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пехато́ю - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

пехаці́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пехаці́нец пехаці́нцы
Р. пехаці́нца пехаці́нцаў
Д. пехаці́нцу пехаці́нцам
В. пехаці́нца пехаці́нцаў
Т. пехаці́нцам пехаці́нцамі
М. пехаці́нцу пехаці́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пехаці́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пехаці́нскі пехаці́нская пехаці́нскае пехаці́нскія
Р. пехаці́нскага пехаці́нскай
пехаці́нскае		 пехаці́нскага пехаці́нскіх
Д. пехаці́нскаму пехаці́нскай пехаці́нскаму пехаці́нскім
В. пехаці́нскі (неадуш.)
пехаці́нскага (адуш.)		 пехаці́нскую пехаці́нскае пехаці́нскія (неадуш.)
пехаці́нскіх (адуш.)
Т. пехаці́нскім пехаці́нскай
пехаці́нскаю		 пехаці́нскім пехаці́нскімі
М. пехаці́нскім пехаці́нскай пехаці́нскім пехаці́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.