першапрахо́дніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
першапрахо́дніцтва | |
першапрахо́дніцтва | |
першапрахо́дніцтву | |
першапрахо́дніцтва | |
першапрахо́дніцтвам | |
першапрахо́дніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)