першапрахо́дчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. першапрахо́дчыца першапрахо́дчыцы
Р. першапрахо́дчыцы першапрахо́дчыц
Д. першапрахо́дчыцы першапрахо́дчыцам
В. першапрахо́дчыцу першапрахо́дчыц
Т. першапрахо́дчыцай
першапрахо́дчыцаю		 першапрахо́дчыцамі
М. першапрахо́дчыцы першапрахо́дчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)