Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дысіміляты́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дысіміляты́ўны	дысіміляты́ўная	дысіміляты́ўнае	дысіміляты́ўныя
Р.	дысіміляты́ўнага	дысіміляты́ўнай дысіміляты́ўнае	дысіміляты́ўнага	дысіміляты́ўных
Д.	дысіміляты́ўнаму	дысіміляты́ўнай	дысіміляты́ўнаму	дысіміляты́ўным
В.	дысіміляты́ўны (неадуш.) дысіміляты́ўнага (адуш.)	дысіміляты́ўную	дысіміляты́ўнае	дысіміляты́ўныя (неадуш.) дысіміляты́ўных (адуш.)
Т.	дысіміляты́ўным	дысіміляты́ўнай дысіміляты́ўнаю	дысіміляты́ўным	дысіміляты́ўнымі
М.	дысіміляты́ўным	дысіміляты́ўнай	дысіміляты́ўным	дысіміляты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дысіміляцы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дысіміляцы́йны	дысіміляцы́йная	дысіміляцы́йнае	дысіміляцы́йныя
Р.	дысіміляцы́йнага	дысіміляцы́йнай дысіміляцы́йнае	дысіміляцы́йнага	дысіміляцы́йных
Д.	дысіміляцы́йнаму	дысіміляцы́йнай	дысіміляцы́йнаму	дысіміляцы́йным
В.	дысіміляцы́йны (неадуш.) дысіміляцы́йнага (адуш.)	дысіміляцы́йную	дысіміляцы́йнае	дысіміляцы́йныя (неадуш.) дысіміляцы́йных (адуш.)
Т.	дысіміляцы́йным	дысіміляцы́йнай дысіміляцы́йнаю	дысіміляцы́йным	дысіміляцы́йнымі
М.	дысіміляцы́йным	дысіміляцы́йнай	дысіміляцы́йным	дысіміляцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

дысіміля́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	дысіміля́цыя
Р.	дысіміля́цыі
Д.	дысіміля́цыі
В.	дысіміля́цыю
Т.	дысіміля́цыяй дысіміля́цыяю
М.	дысіміля́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дысіпаты́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дысіпаты́ўны	дысіпаты́ўная	дысіпаты́ўнае	дысіпаты́ўныя
Р.	дысіпаты́ўнага	дысіпаты́ўнай дысіпаты́ўнае	дысіпаты́ўнага	дысіпаты́ўных
Д.	дысіпаты́ўнаму	дысіпаты́ўнай	дысіпаты́ўнаму	дысіпаты́ўным
В.	дысіпаты́ўны (неадуш.) дысіпаты́ўнага (адуш.)	дысіпаты́ўную	дысіпаты́ўнае	дысіпаты́ўныя (неадуш.) дысіпаты́ўных (адуш.)
Т.	дысіпаты́ўным	дысіпаты́ўнай дысіпаты́ўнаю	дысіпаты́ўным	дысіпаты́ўнымі
М.	дысіпаты́ўным	дысіпаты́ўнай	дысіпаты́ўным	дысіпаты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

дысіпа́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	дысіпа́цыя
Р.	дысіпа́цыі
Д.	дысіпа́цыі
В.	дысіпа́цыю
Т.	дысіпа́цыяй дысіпа́цыяю
М.	дысіпа́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ды́ск

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ды́ск	ды́скі
Р.	ды́ска	ды́скаў
Д.	ды́ску	ды́скам
В.	ды́ск	ды́скі
Т.	ды́скам	ды́скамі
М.	ды́ску	ды́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыскаардынава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыскаардынава́ны	дыскаардынава́ная	дыскаардынава́нае	дыскаардынава́ныя
Р.	дыскаардынава́нага	дыскаардынава́най дыскаардынава́нае	дыскаардынава́нага	дыскаардынава́ных
Д.	дыскаардынава́наму	дыскаардынава́най	дыскаардынава́наму	дыскаардынава́ным
В.	дыскаардынава́ны (неадуш.) дыскаардынава́нага (адуш.)	дыскаардынава́ную	дыскаардынава́нае	дыскаардынава́ныя (неадуш.) дыскаардынава́ных (адуш.)
Т.	дыскаардынава́ным	дыскаардынава́най дыскаардынава́наю	дыскаардынава́ным	дыскаардынава́нымі
М.	дыскаардынава́ным	дыскаардынава́най	дыскаардынава́ным	дыскаардынава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дыскаардынава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыскаардынава́ны	дыскаардынава́ная	дыскаардынава́нае	дыскаардынава́ныя
Р.	дыскаардынава́нага	дыскаардынава́най дыскаардынава́нае	дыскаардынава́нага	дыскаардынава́ных
Д.	дыскаардынава́наму	дыскаардынава́най	дыскаардынава́наму	дыскаардынава́ным
В.	дыскаардынава́ны (неадуш.) дыскаардынава́нага (адуш.)	дыскаардынава́ную	дыскаардынава́нае	дыскаардынава́ныя (неадуш.) дыскаардынава́ных (адуш.)
Т.	дыскаардынава́ным	дыскаардынава́най дыскаардынава́наю	дыскаардынава́ным	дыскаардынава́нымі
М.	дыскаардынава́ным	дыскаардынава́най	дыскаардынава́ным	дыскаардынава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дыскаардынава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыскаардынава́ны	дыскаардынава́ная	дыскаардынава́нае	дыскаардынава́ныя
Р.	дыскаардынава́нага	дыскаардынава́най дыскаардынава́нае	дыскаардынава́нага	дыскаардынава́ных
Д.	дыскаардынава́наму	дыскаардынава́най	дыскаардынава́наму	дыскаардынава́ным
В.	дыскаардынава́ны (неадуш.) дыскаардынава́нага (адуш.)	дыскаардынава́ную	дыскаардынава́нае	дыскаардынава́ныя (неадуш.) дыскаардынава́ных (адуш.)
Т.	дыскаардынава́ным	дыскаардынава́най дыскаардынава́наю	дыскаардынава́ным	дыскаардынава́нымі
М.	дыскаардынава́ным	дыскаардынава́най	дыскаардынава́ным	дыскаардынава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дыскаардына́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	дыскаардына́цыя
Р.	дыскаардына́цыі
Д.	дыскаардына́цыі
В.	дыскаардына́цыю
Т.	дыскаардына́цыяй дыскаардына́цыяю
М.	дыскаардына́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)