Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

эўтрафава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эўтрафіка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	эўтрафіка́цыя
Р.	эўтрафіка́цыі
Д.	эўтрафіка́цыі
В.	эўтрафіка́цыю
Т.	эўтрафіка́цыяй эўтрафіка́цыяю
М.	эўтрафіка́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

эўтро́ф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эўтро́фны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эўтро́фны	эўтро́фная	эўтро́фнае	эўтро́фныя
Р.	эўтро́фнага	эўтро́фнай эўтро́фнае	эўтро́фнага	эўтро́фных
Д.	эўтро́фнаму	эўтро́фнай	эўтро́фнаму	эўтро́фным
В.	эўтро́фны (неадуш.) эўтро́фнага (адуш.)	эўтро́фную	эўтро́фнае	эўтро́фныя (неадуш.) эўтро́фных (адуш.)
Т.	эўтро́фным	эўтро́фнай эўтро́фнаю	эўтро́фным	эўтро́фнымі
М.	эўтро́фным	эўтро́фнай	эўтро́фным	эўтро́фных

Крыніцы: piskunou2012.

эўтэкто́ід

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эўтэкто́ідны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эўтэкто́ідны	эўтэкто́ідная	эўтэкто́іднае	эўтэкто́ідныя
Р.	эўтэкто́іднага	эўтэкто́іднай эўтэкто́іднае	эўтэкто́іднага	эўтэкто́ідных
Д.	эўтэкто́іднаму	эўтэкто́іднай	эўтэкто́іднаму	эўтэкто́ідным
В.	эўтэкто́ідны (неадуш.) эўтэкто́іднага (адуш.)	эўтэкто́ідную	эўтэкто́іднае	эўтэкто́ідныя (неадуш.) эўтэкто́ідных (адуш.)
Т.	эўтэкто́ідным	эўтэкто́іднай эўтэкто́іднаю	эўтэкто́ідным	эўтэкто́іднымі
М.	эўтэкто́ідным	эўтэкто́іднай	эўтэкто́ідным	эўтэкто́ідных

Крыніцы: piskunou2012.

эўтэ́ктыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

эўтэкты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эўтэкты́чны	эўтэкты́чная	эўтэкты́чнае	эўтэкты́чныя
Р.	эўтэкты́чнага	эўтэкты́чнай эўтэкты́чнае	эўтэкты́чнага	эўтэкты́чных
Д.	эўтэкты́чнаму	эўтэкты́чнай	эўтэкты́чнаму	эўтэкты́чным
В.	эўтэкты́чны (неадуш.) эўтэкты́чнага (адуш.)	эўтэкты́чную	эўтэкты́чнае	эўтэкты́чныя (неадуш.) эўтэкты́чных (адуш.)
Т.	эўтэкты́чным	эўтэкты́чнай эўтэкты́чнаю	эўтэкты́чным	эўтэкты́чнымі
М.	эўтэкты́чным	эўтэкты́чнай	эўтэкты́чным	эўтэкты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

эўфані́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эўфані́чны	эўфані́чная	эўфані́чнае	эўфані́чныя
Р.	эўфані́чнага	эўфані́чнай эўфані́чнае	эўфані́чнага	эўфані́чных
Д.	эўфані́чнаму	эўфані́чнай	эўфані́чнаму	эўфані́чным
В.	эўфані́чны (неадуш.) эўфані́чнага (адуш.)	эўфані́чную	эўфані́чнае	эўфані́чныя (неадуш.) эўфані́чных (адуш.)
Т.	эўфані́чным	эўфані́чнай эўфані́чнаю	эўфані́чным	эўфані́чнымі
М.	эўфані́чным	эўфані́чнай	эўфані́чным	эўфані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

эўфані́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum