эўфані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эўфані́чны эўфані́чная эўфані́чнае эўфані́чныя
Р. эўфані́чнага эўфані́чнай
эўфані́чнае		 эўфані́чнага эўфані́чных
Д. эўфані́чнаму эўфані́чнай эўфані́чнаму эўфані́чным
В. эўфані́чны (неадуш.)
эўфані́чнага (адуш.)		 эўфані́чную эўфані́чнае эўфані́чныя (неадуш.)
эўфані́чных (адуш.)
Т. эўфані́чным эўфані́чнай
эўфані́чнаю		 эўфані́чным эўфані́чнымі
М. эўфані́чным эўфані́чнай эўфані́чным эўфані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)