эўтрафава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. эўтрафава́нне
Р. эўтрафава́ння
Д. эўтрафава́нню
В. эўтрафава́нне
Т. эўтрафава́ннем
М. эўтрафава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)