эўтрафава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| эўтрафава́нне | |
| эўтрафава́ння | |
| эўтрафава́нню | |
| эўтрафава́нне | |
| эўтрафава́ннем | |
| эўтрафава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)