эўтэкты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эўтэкты́чны эўтэкты́чная эўтэкты́чнае эўтэкты́чныя
Р. эўтэкты́чнага эўтэкты́чнай
эўтэкты́чнае		 эўтэкты́чнага эўтэкты́чных
Д. эўтэкты́чнаму эўтэкты́чнай эўтэкты́чнаму эўтэкты́чным
В. эўтэкты́чны (неадуш.)
эўтэкты́чнага (адуш.)		 эўтэкты́чную эўтэкты́чнае эўтэкты́чныя (неадуш.)
эўтэкты́чных (адуш.)
Т. эўтэкты́чным эўтэкты́чнай
эўтэкты́чнаю		 эўтэкты́чным эўтэкты́чнымі
М. эўтэкты́чным эўтэкты́чнай эўтэкты́чным эўтэкты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)