Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

усёперамага́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усёперамага́ючы усёперамага́ючая усёперамага́ючае усёперамага́ючыя
Р. усёперамага́ючага усёперамага́ючай
усёперамага́ючае
усёперамага́ючага усёперамага́ючых
Д. усёперамага́ючаму усёперамага́ючай усёперамага́ючаму усёперамага́ючым
В. усёперамага́ючы (неадуш.) усёперамага́ючую усёперамага́ючае усёперамага́ючыя (неадуш.)
Т. усёперамага́ючым усёперамага́ючай
усёперамага́ючаю
усёперамага́ючым усёперамага́ючымі
М. усёперамага́ючым усёперамага́ючай усёперамага́ючым усёперамага́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, tsbm1984.

усёперамо́жна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
усёперамо́жна - -

усёперамо́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усёперамо́жны усёперамо́жная усёперамо́жнае усёперамо́жныя
Р. усёперамо́жнага усёперамо́жнай
усёперамо́жнае
усёперамо́жнага усёперамо́жных
Д. усёперамо́жнаму усёперамо́жнай усёперамо́жнаму усёперамо́жным
В. усёперамо́жны (неадуш.)
усёперамо́жнага (адуш.)
усёперамо́жную усёперамо́жнае усёперамо́жныя (неадуш.)
усёперамо́жных (адуш.)
Т. усёперамо́жным усёперамо́жнай
усёперамо́жнаю
усёперамо́жным усёперамо́жнымі
М. усёперамо́жным усёперамо́жнай усёперамо́жным усёперамо́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

усёпраніка́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
усёпраніка́льна - -

усёпраніка́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усёпраніка́льны усёпраніка́льная усёпраніка́льнае усёпраніка́льныя
Р. усёпраніка́льнага усёпраніка́льнай
усёпраніка́льнае
усёпраніка́льнага усёпраніка́льных
Д. усёпраніка́льнаму усёпраніка́льнай усёпраніка́льнаму усёпраніка́льным
В. усёпраніка́льны (неадуш.)
усёпраніка́льнага (адуш.)
усёпраніка́льную усёпраніка́льнае усёпраніка́льныя (неадуш.)
усёпраніка́льных (адуш.)
Т. усёпраніка́льным усёпраніка́льнай
усёпраніка́льнаю
усёпраніка́льным усёпраніка́льнымі
М. усёпраніка́льным усёпраніка́льнай усёпраніка́льным усёпраніка́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

усёразуме́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. усёразуме́нне
Р. усёразуме́ння
Д. усёразуме́нню
В. усёразуме́нне
Т. усёразуме́ннем
М. усёразуме́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

усёсакруша́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усёсакруша́льны усёсакруша́льная усёсакруша́льнае усёсакруша́льныя
Р. усёсакруша́льнага усёсакруша́льнай
усёсакруша́льнае
усёсакруша́льнага усёсакруша́льных
Д. усёсакруша́льнаму усёсакруша́льнай усёсакруша́льнаму усёсакруша́льным
В. усёсакруша́льны (неадуш.)
усёсакруша́льнага (адуш.)
усёсакруша́льную усёсакруша́льнае усёсакруша́льныя (неадуш.)
усёсакруша́льных (адуш.)
Т. усёсакруша́льным усёсакруша́льнай
усёсакруша́льнаю
усёсакруша́льным усёсакруша́льнымі
М. усёсакруша́льным усёсакруша́льнай усёсакруша́льным усёсакруша́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

усёствара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усёствара́льны усёствара́льная усёствара́льнае усёствара́льныя
Р. усёствара́льнага усёствара́льнай
усёствара́льнае
усёствара́льнага усёствара́льных
Д. усёствара́льнаму усёствара́льнай усёствара́льнаму усёствара́льным
В. усёствара́льны (неадуш.)
усёствара́льнага (адуш.)
усёствара́льную усёствара́льнае усёствара́льныя (неадуш.)
усёствара́льных (адуш.)
Т. усёствара́льным усёствара́льнай
усёствара́льнаю
усёствара́льным усёствара́льнымі
М. усёствара́льным усёствара́льнай усёствара́льным усёствара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

усёсусве́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усёсусве́тны усёсусве́тная усёсусве́тнае усёсусве́тныя
Р. усёсусве́тнага усёсусве́тнай
усёсусве́тнае
усёсусве́тнага усёсусве́тных
Д. усёсусве́тнаму усёсусве́тнай усёсусве́тнаму усёсусве́тным
В. усёсусве́тны (неадуш.)
усёсусве́тнага (адуш.)
усёсусве́тную усёсусве́тнае усёсусве́тныя (неадуш.)
усёсусве́тных (адуш.)
Т. усёсусве́тным усёсусве́тнай
усёсусве́тнаю
усёсусве́тным усёсусве́тнымі
М. усёсусве́тным усёсусве́тнай усёсусве́тным усёсусве́тных

Крыніцы: piskunou2012.

усёсусве́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усёсусве́тны усёсусве́тная усёсусве́тнае усёсусве́тныя
Р. усёсусве́тнага усёсусве́тнай
усёсусве́тнае
усёсусве́тнага усёсусве́тных
Д. усёсусве́тнаму усёсусве́тнай усёсусве́тнаму усёсусве́тным
В. усёсусве́тны (неадуш.)
усёсусве́тнага (адуш.)
усёсусве́тную усёсусве́тнае усёсусве́тныя (неадуш.)
усёсусве́тных (адуш.)
Т. усёсусве́тным усёсусве́тнай
усёсусве́тнаю
усёсусве́тным усёсусве́тнымі
М. усёсусве́тным усёсусве́тнай усёсусве́тным усёсусве́тных

Крыніцы: piskunou2012.