усёсусве́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усёсусве́тны усёсусве́тная усёсусве́тнае усёсусве́тныя
Р. усёсусве́тнага усёсусве́тнай
усёсусве́тнае		 усёсусве́тнага усёсусве́тных
Д. усёсусве́тнаму усёсусве́тнай усёсусве́тнаму усёсусве́тным
В. усёсусве́тны (неадуш.)
усёсусве́тнага (адуш.)		 усёсусве́тную усёсусве́тнае усёсусве́тныя (неадуш.)
усёсусве́тных (адуш.)
Т. усёсусве́тным усёсусве́тнай
усёсусве́тнаю		 усёсусве́тным усёсусве́тнымі
М. усёсусве́тным усёсусве́тнай усёсусве́тным усёсусве́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)