Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё з і л м н о п р с т у х ш ы э ю я ’

б в г д ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш -

Ко́мсічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Ко́мсічы
Р.	Ко́мсіч Ко́мсічаў
Д.	Ко́мсічам
В.	Ко́мсічы
Т.	Ко́мсічамі
М.	Ко́мсічах

ко́мчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ко́мчу	ко́мчым
2-я ас.	ко́мчыш	ко́мчыце
3-я ас.	ко́мчыць	ко́мчаць
Прошлы час
м.	ко́мчыў	ко́мчылі
ж.	ко́мчыла
н.	ко́мчыла
Загадны лад
2-я ас.	ко́мчы	ко́мчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ко́мчачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.