Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

заімшэ́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. заімшэ́ласць
Р. заімшэ́ласці
Д. заімшэ́ласці
В. заімшэ́ласць
Т. заімшэ́ласцю
М. заімшэ́ласці

Крыніцы: piskunou2012.

заімшэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заімшэ́лы заімшэ́лая заімшэ́лае заімшэ́лыя
Р. заімшэ́лага заімшэ́лай
заімшэ́лае
заімшэ́лага заімшэ́лых
Д. заімшэ́ламу заімшэ́лай заімшэ́ламу заімшэ́лым
В. заімшэ́лы (неадуш.)
заімшэ́лага (адуш.)
заімшэ́лую заімшэ́лае заімшэ́лыя (неадуш.)
заімшэ́лых (адуш.)
Т. заімшэ́лым заімшэ́лай
заімшэ́лаю
заімшэ́лым заімшэ́лымі
М. заімшэ́лым заімшэ́лай заімшэ́лым заімшэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

заімшэ́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заімшэ́е заімшэ́юць
Прошлы час
м. заімшэ́ў заімшэ́лі
ж. заімшэ́ла
н. заімшэ́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заінвентарызава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заінвентарызава́ны заінвентарызава́ная заінвентарызава́нае заінвентарызава́ныя
Р. заінвентарызава́нага заінвентарызава́най
заінвентарызава́нае
заінвентарызава́нага заінвентарызава́ных
Д. заінвентарызава́наму заінвентарызава́най заінвентарызава́наму заінвентарызава́ным
В. заінвентарызава́ны (неадуш.)
заінвентарызава́нага (адуш.)
заінвентарызава́ную заінвентарызава́нае заінвентарызава́ныя (неадуш.)
заінвентарызава́ных (адуш.)
Т. заінвентарызава́ным заінвентарызава́най
заінвентарызава́наю
заінвентарызава́ным заінвентарызава́нымі
М. заінвентарызава́ным заінвентарызава́най заінвентарызава́ным заінвентарызава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

заінвентарызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заінвентарызава́ны заінвентарызава́ная заінвентарызава́нае заінвентарызава́ныя
Р. заінвентарызава́нага заінвентарызава́най
заінвентарызава́нае
заінвентарызава́нага заінвентарызава́ных
Д. заінвентарызава́наму заінвентарызава́най заінвентарызава́наму заінвентарызава́ным
В. заінвентарызава́ны (неадуш.)
заінвентарызава́нага (адуш.)
заінвентарызава́ную заінвентарызава́нае заінвентарызава́ныя (неадуш.)
заінвентарызава́ных (адуш.)
Т. заінвентарызава́ным заінвентарызава́най
заінвентарызава́наю
заінвентарызава́ным заінвентарызава́нымі
М. заінвентарызава́ным заінвентарызава́най заінвентарызава́ным заінвентарызава́ных

Кароткая форма: заінвентарызава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

заінвентарызава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заінвентарызу́ецца заінвентарызу́юцца
Прошлы час
м. заінвентарызава́ўся заінвентарызава́ліся
ж. заінвентарызава́лася
н. заінвентарызава́лася

Крыніцы: piskunou2012.

заінвентарызава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заінвентарызу́ю заінвентарызу́ем
2-я ас. заінвентарызу́еш заінвентарызу́еце
3-я ас. заінвентарызу́е заінвентарызу́юць
Прошлы час
м. заінвентарызава́ў заінвентарызава́лі
ж. заінвентарызава́ла
н. заінвентарызава́ла
Загадны лад
2-я ас. заінвентарызу́й заінвентарызу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заінвентарызава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заіне́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. заіне́ласць
Р. заіне́ласці
Д. заіне́ласці
В. заіне́ласць
Т. заіне́ласцю
М. заіне́ласці

Крыніцы: piskunou2012.

заі́нелы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заі́нелы заі́нелая заі́нелае заі́нелыя
Р. заі́нелага заі́нелай
заі́нелае
заі́нелага заі́нелых
Д. заі́неламу заі́нелай заі́неламу заі́нелым
В. заі́нелы (неадуш.)
заі́нелага (адуш.)
заі́нелую заі́нелае заі́нелыя (неадуш.)
заі́нелых (адуш.)
Т. заі́нелым заі́нелай
заі́нелаю
заі́нелым заі́нелымі
М. заі́нелым заі́нелай заі́нелым заі́нелых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заі́нець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заі́нею заі́неем
2-я ас. заі́нееш заі́нееце
3-я ас. заі́нее заі́неюць
Прошлы час
м. заі́неў заі́нелі
ж. заі́нела
н. заі́нела
Дзеепрыслоўе
прош. час заі́неўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.