заінвентарызава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заінвентарызава́ны заінвентарызава́ная заінвентарызава́нае заінвентарызава́ныя
Р. заінвентарызава́нага заінвентарызава́най
заінвентарызава́нае		 заінвентарызава́нага заінвентарызава́ных
Д. заінвентарызава́наму заінвентарызава́най заінвентарызава́наму заінвентарызава́ным
В. заінвентарызава́ны (неадуш.)
заінвентарызава́нага (адуш.)		 заінвентарызава́ную заінвентарызава́нае заінвентарызава́ныя (неадуш.)
заінвентарызава́ных (адуш.)
Т. заінвентарызава́ным заінвентарызава́най
заінвентарызава́наю		 заінвентарызава́ным заінвентарызава́нымі
М. заінвентарызава́ным заінвентарызава́най заінвентарызава́ным заінвентарызава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)