задараба́ніць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
задараба́ню |
задараба́нім |
2-я ас. |
задараба́ніш |
задараба́ніце |
3-я ас. |
задараба́ніць |
задараба́няць |
Прошлы час |
м. |
задараба́ніў |
задараба́нілі |
ж. |
задараба́ніла |
н. |
задараба́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
задараба́нь |
задараба́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
задараба́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
задарагі́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
задарагі́ |
задарага́я |
задараго́е |
задарагі́я |
Р. |
задараго́га |
задараго́й задараго́е |
задараго́га |
задарагі́х |
Д. |
задараго́му |
задараго́й |
задараго́му |
задарагі́м |
В. |
задарагі́ (неадуш.) задараго́га (адуш.) |
задарагу́ю |
задараго́е |
задарагі́я (неадуш.) задарагі́х (адуш.) |
Т. |
задарагі́м |
задараго́й задараго́ю |
задарагі́м |
задарагі́мі |
М. |
задарагі́м |
задараго́й |
задарагі́м |
задарагі́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
за́даражка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́даражка |
за́даражкі |
Р. |
за́даражкі |
за́даражак |
Д. |
за́даражцы |
за́даражкам |
В. |
за́даражку |
за́даражкі |
Т. |
за́даражкай за́даражкаю |
за́даражкамі |
М. |
за́даражцы |
за́даражках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зада́рам
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зада́рам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
задара́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
задара́юся |
задара́емся |
2-я ас. |
задара́ешся |
задара́ецеся |
3-я ас. |
задара́ецца |
задара́юцца |
Прошлы час |
м. |
задара́ўся |
задара́ліся |
ж. |
задара́лася |
н. |
задара́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
задара́йся |
задара́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
задара́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
задара́ць
‘задорваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
задара́ю |
задара́ем |
2-я ас. |
задара́еш |
задара́еце |
3-я ас. |
задара́е |
задара́юць |
Прошлы час |
м. |
задара́ў |
задара́лі |
ж. |
задара́ла |
н. |
задара́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
задара́й |
задара́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
задара́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
задарма́
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
задарма́ |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Задаро́жжа
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Задаро́жжа |
Р. |
Задаро́жжа |
Д. |
Задаро́жжу |
В. |
Задаро́жжа |
Т. |
Задаро́жжам |
М. |
Задаро́жжы |
задары́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
задару́ |
задо́рым |
2-я ас. |
задо́рыш |
задо́рыце |
3-я ас. |
задо́рыць |
задо́раць |
Прошлы час |
м. |
задары́ў |
задары́лі |
ж. |
задары́ла |
н. |
задары́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
задары́ |
задары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
задары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.