задара́ць

‘задорваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. задара́ю задара́ем
2-я ас. задара́еш задара́еце
3-я ас. задара́е задара́юць
Прошлы час
м. задара́ў задара́лі
ж. задара́ла
н. задара́ла
Загадны лад
2-я ас. задара́й задара́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час задара́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)