Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дымі́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дымлю́ дымі́м
2-я ас. дымі́ш дыміце́
3-я ас. дымі́ць дымя́ць
Прошлы час
м. дымі́ў дымі́лі
ж. дымі́ла
н. дымі́ла
Загадны лад
2-я ас. дымі́ дымі́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ды́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ды́мка
Р. ды́мкі
Д. ды́мцы
В. ды́мку
Т. ды́мкай
ды́мкаю
М. ды́мцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дымле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дымле́нне
Р. дымле́ння
Д. дымле́нню
В. дымле́нне
Т. дымле́ннем
М. дымле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ды́млены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ды́млены ды́мленая ды́мленае ды́мленыя
Р. ды́мленага ды́мленай
ды́мленае
ды́мленага ды́мленых
Д. ды́мленаму ды́мленай ды́мленаму ды́мленым
В. ды́млены (неадуш.)
ды́мленага (адуш.)
ды́мленую ды́мленае ды́мленыя (неадуш.)
ды́мленых (адуш.)
Т. ды́мленым ды́мленай
ды́мленаю
ды́мленым ды́мленымі
М. ды́мленым ды́мленай ды́мленым ды́мленых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ды́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ды́млены ды́мленая ды́мленае ды́мленыя
Р. ды́мленага ды́мленай
ды́мленае
ды́мленага ды́мленых
Д. ды́мленаму ды́мленай ды́мленаму ды́мленым
В. ды́млены (неадуш.)
ды́мленага (адуш.)
ды́мленую ды́мленае ды́мленыя (неадуш.)
ды́мленых (адуш.)
Т. ды́мленым ды́мленай
ды́мленаю
ды́мленым ды́мленымі
М. ды́мленым ды́мленай ды́мленым ды́мленых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

дымлё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дымлё́ны дымлё́ная дымлё́нае дымлё́ныя
Р. дымлё́нага дымлё́най
дымлё́нае
дымлё́нага дымлё́ных
Д. дымлё́наму дымлё́най дымлё́наму дымлё́ным
В. дымлё́ны (неадуш.)
дымлё́нага (адуш.)
дымлё́ную дымлё́нае дымлё́ныя (неадуш.)
дымлё́ных (адуш.)
Т. дымлё́ным дымлё́най
дымлё́наю
дымлё́ным дымлё́нымі
М. дымлё́ным дымлё́най дымлё́ным дымлё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дымлё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дымлё́ны дымлё́ная дымлё́нае дымлё́ныя
Р. дымлё́нага дымлё́най
дымлё́нае
дымлё́нага дымлё́ных
Д. дымлё́наму дымлё́най дымлё́наму дымлё́ным
В. дымлё́ны (неадуш.)
дымлё́нага (адуш.)
дымлё́ную дымлё́нае дымлё́ныя (неадуш.)
дымлё́ных (адуш.)
Т. дымлё́ным дымлё́най
дымлё́наю
дымлё́ным дымлё́нымі
М. дымлё́ным дымлё́най дымлё́ным дымлё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дымлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дымлі́вы дымлі́вая дымлі́вае дымлі́выя
Р. дымлі́вага дымлі́вай
дымлі́вае
дымлі́вага дымлі́вых
Д. дымлі́ваму дымлі́вай дымлі́ваму дымлі́вым
В. дымлі́вы (неадуш.)
дымлі́вага (адуш.)
дымлі́вую дымлі́вае дымлі́выя (неадуш.)
дымлі́вых (адуш.)
Т. дымлі́вым дымлі́вай
дымлі́ваю
дымлі́вым дымлі́вымі
М. дымлі́вым дымлі́вай дымлі́вым дымлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дымляні́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дымляні́на
Р. дымляні́ны
Д. дымляні́не
В. дымляні́ну
Т. дымляні́най
дымляні́наю
М. дымляні́не

Крыніцы: piskunou2012.

ды́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ды́мна ды́мней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.