дымі́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дымлю́ дымі́м
2-я ас. дымі́ш дыміце́
3-я ас. дымі́ць дымя́ць
Прошлы час
м. дымі́ў дымі́лі
ж. дымі́ла
н. дымі́ла
Загадны лад
2-я ас. дымі́ дымі́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)