Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дара́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дара́дніца дара́дніцы
Р. дара́дніцы дара́дніц
Д. дара́дніцы дара́дніцам
В. дара́дніцу дара́дніц
Т. дара́дніцай
дара́дніцаю
дара́дніцамі
М. дара́дніцы дара́дніцах

Крыніцы: piskunou2012.

дара́дца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дара́дца дара́дцы
Р. дара́дцы дара́дцаў
Д. дара́дцу дара́дцам
В. дара́дцу дара́дцаў
Т. дара́дцам дара́дцамі
М. дара́дцу дара́дцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дара́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дара́дчы дара́дчая дара́дчае дара́дчыя
Р. дара́дчага дара́дчай
дара́дчае
дара́дчага дара́дчых
Д. дара́дчаму дара́дчай дара́дчаму дара́дчым
В. дара́дчы (неадуш.)
дара́дчага (адуш.)
дара́дчую дара́дчае дара́дчыя (неадуш.)
дара́дчых (адуш.)
Т. дара́дчым дара́дчай
дара́дчаю
дара́дчым дара́дчымі
М. дара́дчым дара́дчай дара́дчым дара́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дара́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дара́дчык дара́дчыкі
Р. дара́дчыка дара́дчыкаў
Д. дара́дчыку дара́дчыкам
В. дара́дчыка дара́дчыкаў
Т. дара́дчыкам дара́дчыкамі
М. дара́дчыку дара́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дара́дчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дара́дчыца дара́дчыцы
Р. дара́дчыцы дара́дчыц
Д. дара́дчыцы дара́дчыцам
В. дара́дчыцу дара́дчыц
Т. дара́дчыцай
дара́дчыцаю
дара́дчыцамі
М. дара́дчыцы дара́дчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даражбі́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даражбі́тка даражбі́ткі
Р. даражбі́ткі даражбі́так
Д. даражбі́тцы даражбі́ткам
В. даражбі́тку даражбі́так
Т. даражбі́ткай
даражбі́ткаю
даражбі́ткамі
М. даражбі́тцы даражбі́тках

Крыніцы: piskunou2012.

Даражы́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Даражы́лава
Р. Даражы́лава
Д. Даражы́лаву
В. Даражы́лава
Т. Даражы́лавам
М. Даражы́лаве

даражы́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даражу́ся даражы́мся
2-я ас. даражы́шся даражыце́ся
3-я ас. даражы́цца даража́цца
Прошлы час
м. даражы́ўся даражы́ліся
ж. даражы́лася
н. даражы́лася
Загадны лад
2-я ас. даражы́ся даражы́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час даражачы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

даражы́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даражу́ даражы́м
2-я ас. даражы́ш даражыце́
3-я ас. даражы́ць даража́ць
Прошлы час
м. даражы́ў даражы́лі
ж. даражы́ла
н. даражы́ла
Загадны лад
2-я ас. даражы́ даражы́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даражэ́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даражэ́зны даражэ́зная даражэ́знае даражэ́зныя
Р. даражэ́знага даражэ́знай
даражэ́знае
даражэ́знага даражэ́зных
Д. даражэ́знаму даражэ́знай даражэ́знаму даражэ́зным
В. даражэ́зны (неадуш.)
даражэ́знага (адуш.)
даражэ́зную даражэ́знае даражэ́зныя (неадуш.)
даражэ́зных (адуш.)
Т. даражэ́зным даражэ́знай
даражэ́знаю
даражэ́зным даражэ́знымі
М. даражэ́зным даражэ́знай даражэ́зным даражэ́зных

Крыніцы: piskunou2012.