даражбі́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даражбі́тка даражбі́ткі
Р. даражбі́ткі даражбі́так
Д. даражбі́тцы даражбі́ткам
В. даражбі́тку даражбі́так
Т. даражбі́ткай
даражбі́ткаю		 даражбі́ткамі
М. даражбі́тцы даражбі́тках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)