Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абгджзклмнопстуфхцчшыэ’

Арэ́хаўскі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Арэ́хаўскі
Р. Арэ́хаўскага
Д. Арэ́хаўскаму
В. Арэ́хаўскі
Т. Арэ́хаўскім
М. Арэ́хаўскім

Арэ́хі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Арэ́хі
Р. Арэ́хаў
Д. Арэ́хам
В. Арэ́хі
Т. Арэ́хамі
М. Арэ́хах

арэ́чавіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. арэ́чавіцца арэ́чавяцца
Прошлы час
м. арэ́чавіўся арэ́чавіліся
ж. арэ́чавілася
н. арэ́чавілася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

арэ́чавіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. арэ́чаўлю арэ́чавім
2-я ас. арэ́чавіш арэ́чавіце
3-я ас. арэ́чавіць арэ́чавяць
Прошлы час
м. арэ́чавіў арэ́чавілі
ж. арэ́чавіла
н. арэ́чавіла
Загадны лад
2-я ас. арэ́чаві арэ́чавіце
Дзеепрыслоўе
прош. час арэ́чавіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

арэ́чаўленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. арэ́чаўленне
Р. арэ́чаўлення
Д. арэ́чаўленню
В. арэ́чаўленне
Т. арэ́чаўленнем
М. арэ́чаўленні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

арэ́чаўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арэ́чаўлены арэ́чаўленая арэ́чаўленае арэ́чаўленыя
Р. арэ́чаўленага арэ́чаўленай
арэ́чаўленае		 арэ́чаўленага арэ́чаўленых
Д. арэ́чаўленаму арэ́чаўленай арэ́чаўленаму арэ́чаўленым
В. арэ́чаўлены (неадуш.)
арэ́чаўленага (адуш.)		 арэ́чаўленую арэ́чаўленае арэ́чаўленыя (неадуш.)
арэ́чаўленых (адуш.)
Т. арэ́чаўленым арэ́чаўленай
арэ́чаўленаю		 арэ́чаўленым арэ́чаўленымі
М. арэ́чаўленым арэ́чаўленай арэ́чаўленым арэ́чаўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

арэ́чаўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арэ́чаўлены арэ́чаўленая арэ́чаўленае арэ́чаўленыя
Р. арэ́чаўленага арэ́чаўленай
арэ́чаўленае		 арэ́чаўленага арэ́чаўленых
Д. арэ́чаўленаму арэ́чаўленай арэ́чаўленаму арэ́чаўленым
В. арэ́чаўлены (неадуш.)
арэ́чаўленага (адуш.)		 арэ́чаўленую арэ́чаўленае арэ́чаўленыя (неадуш.)
арэ́чаўленых (адуш.)
Т. арэ́чаўленым арэ́чаўленай
арэ́чаўленаю		 арэ́чаўленым арэ́чаўленымі
М. арэ́чаўленым арэ́чаўленай арэ́чаўленым арэ́чаўленых

Кароткая форма: арэ́чаўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

арэ́чаўлівацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. арэ́чаўліваецца арэ́чаўліваюцца
Прошлы час
м. арэ́чаўліваўся арэ́чаўліваліся
ж. арэ́чаўлівалася
н. арэ́чаўлівалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

арэ́чаўліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. арэ́чаўліваю арэ́чаўліваем
2-я ас. арэ́чаўліваеш арэ́чаўліваеце
3-я ас. арэ́чаўлівае арэ́чаўліваюць
Прошлы час
м. арэ́чаўліваў арэ́чаўлівалі
ж. арэ́чаўлівала
н. арэ́чаўлівала
Загадны лад
2-я ас. арэ́чаўлівай арэ́чаўлівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час арэ́чаўліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

арэ́шак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. арэ́шак арэ́шкі
Р. арэ́шка арэ́шкаў
Д. арэ́шку арэ́шкам
В. арэ́шак арэ́шкі
Т. арэ́шкам арэ́шкамі
М. арэ́шку арэ́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.