Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

аднаві́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаві́цель аднаві́целі
Р. аднаві́целя аднаві́целяў
Д. аднаві́целю аднаві́целям
В. аднаві́целя аднаві́целяў
Т. аднаві́целем аднаві́целямі
М. аднаві́целю аднаві́целях

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаві́цель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаві́цель аднаві́целі
Р. аднаві́целю аднаві́целяў
Д. аднаві́целю аднаві́целям
В. аднаві́цель аднаві́целі
Т. аднаві́целем аднаві́целямі
М. аднаві́целі аднаві́целях

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адно́віцца адно́вяцца
Прошлы час
м. аднаві́ўся аднаві́ліся
ж. аднаві́лася
н. аднаві́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аднаўлю́ адно́вім
2-я ас. адно́віш адно́віце
3-я ас. адно́віць адно́вяць
Прошлы час
м. аднаві́ў аднаві́лі
ж. аднаві́ла
н. аднаві́ла
Загадны лад
2-я ас. аднаві́ аднаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аднаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаво́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаво́кі аднаво́кая аднаво́кае аднаво́кія
Р. аднаво́кага аднаво́кай
аднаво́кае		 аднаво́кага аднаво́кіх
Д. аднаво́каму аднаво́кай аднаво́каму аднаво́кім
В. аднаво́кі (неадуш.)
аднаво́кага (адуш.)		 аднаво́кую аднаво́кае аднаво́кія (неадуш.)
аднаво́кіх (адуш.)
Т. аднаво́кім аднаво́кай
аднаво́каю		 аднаво́кім аднаво́кімі
М. аднаво́кім аднаво́кай аднаво́кім аднаво́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

аднаво́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аднаво́р
Р. аднаво́ру
Д. аднаво́ру
В. аднаво́р
Т. аднаво́рам
М. аднаво́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаво́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аднаво́р’е
Р. аднаво́р’я
Д. аднаво́р’ю
В. аднаво́р’е
Т. аднаво́р’ем
М. аднаво́р’і

Крыніцы: piskunou2012.

аднаво́сева

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аднаво́сева - -

аднаво́севы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаво́севы аднаво́севая аднаво́севае аднаво́севыя
Р. аднаво́севага аднаво́севай
аднаво́севае		 аднаво́севага аднаво́севых
Д. аднаво́севаму аднаво́севай аднаво́севаму аднаво́севым
В. аднаво́севы (неадуш.)
аднаво́севага (адуш.)		 аднаво́севую аднаво́севае аднаво́севыя (неадуш.)
аднаво́севых (адуш.)
Т. аднаво́севым аднаво́севай
аднаво́севаю		 аднаво́севым аднаво́севымі
М. аднаво́севым аднаво́севай аднаво́севым аднаво́севых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

аднаво́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднаво́чка аднаво́чкі
Р. аднаво́чкі аднаво́чак
Д. аднаво́чцы аднаво́чкам
В. аднаво́чку аднаво́чак
Т. аднаво́чкай
аднаво́чкаю		 аднаво́чкамі
М. аднаво́чцы аднаво́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.