аднаві́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аднаві́цель | аднаві́целі | |
| аднаві́целя | аднаві́целяў | |
| аднаві́целю | аднаві́целям | |
| аднаві́целя | аднаві́целяў | |
| аднаві́целем | аднаві́целямі | |
| аднаві́целю | аднаві́целях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)