аднаві́цель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаві́цель аднаві́целі
Р. аднаві́целю аднаві́целяў
Д. аднаві́целю аднаві́целям
В. аднаві́цель аднаві́целі
Т. аднаві́целем аднаві́целямі
М. аднаві́целі аднаві́целях

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)