аднаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аднаўлю́ адно́вім
2-я ас. адно́віш адно́віце
3-я ас. адно́віць адно́вяць
Прошлы час
м. аднаві́ў аднаві́лі
ж. аднаві́ла
н. аднаві́ла
Загадны лад
2-я ас. аднаві́ аднаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аднаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)