заму́жка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
заму́жка | заму́жкі | |
заму́жкі | заму́жак | |
заму́жцы | заму́жкам | |
заму́жку | заму́жак | |
заму́жкай заму́жкаю |
заму́жкамі | |
заму́жцы | заму́жках |
Крыніцы:
заму́жка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
заму́жка | заму́жкі | |
заму́жкі | заму́жак | |
заму́жцы | заму́жкам | |
заму́жку | заму́жак | |
заму́жкай заму́жкаю |
заму́жкамі | |
заму́жцы | заму́жках |
Крыніцы:
заму́жні
прыметнік, якасны
заму́жняя | заму́жнія | |
заму́жняй заму́жняе |
заму́жніх | |
заму́жняй | заму́жнім | |
заму́жнюю | заму́жнія ( заму́жніх ( |
|
заму́жняй заму́жняю |
заму́жнімі | |
заму́жняй | заму́жніх |
Крыніцы:
заму́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
заму́жніца | заму́жніцы | |
заму́жніцы | заму́жніц | |
заму́жніцы | заму́жніцам | |
заму́жніцу | заму́жніц | |
заму́жніцай заму́жніцаю |
заму́жніцамі | |
заму́жніцы | заму́жніцах |
Крыніцы:
заму́жняя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
заму́жняя | заму́жнія | |
заму́жняй | заму́жніх | |
заму́жняй | заму́жнім | |
заму́жнюю | заму́жніх | |
заму́жняй заму́жняю |
заму́жнімі | |
заму́жняй | заму́жніх |
Крыніцы:
замужо́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
замужо́ўства | |
замужо́ўства | |
замужо́ўству | |
замужо́ўства | |
замужо́ўствам | |
замужо́ўстве |
Крыніцы:
замузда́ны
прыметнік, якасны
замузда́ны | замузда́ная | замузда́нае | замузда́ныя | |
замузда́нага | замузда́най замузда́нае |
замузда́нага | замузда́ных | |
замузда́наму | замузда́най | замузда́наму | замузда́ным | |
замузда́ны ( замузда́нага ( |
замузда́ную | замузда́нае | замузда́ныя ( замузда́ных ( |
|
замузда́ным | замузда́най замузда́наю |
замузда́ным | замузда́нымі | |
замузда́ным | замузда́най | замузда́ным | замузда́ных |
Крыніцы:
замузда́ны
прыметнік, адносны
замузда́ны | замузда́ная | замузда́нае | замузда́ныя | |
замузда́нага | замузда́най замузда́нае |
замузда́нага | замузда́ных | |
замузда́наму | замузда́най | замузда́наму | замузда́ным | |
замузда́ны ( замузда́нага ( |
замузда́ную | замузда́нае | замузда́ныя ( замузда́ных ( |
|
замузда́ным | замузда́най замузда́наю |
замузда́ным | замузда́нымі | |
замузда́ным | замузда́най | замузда́ным | замузда́ных |
Крыніцы:
замузда́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
замузда́ны | замузда́ная | замузда́нае | замузда́ныя | |
замузда́нага | замузда́най замузда́нае |
замузда́нага | замузда́ных | |
замузда́наму | замузда́най | замузда́наму | замузда́ным | |
замузда́ны ( замузда́нага ( |
замузда́ную | замузда́нае | замузда́ныя ( замузда́ных ( |
|
замузда́ным | замузда́най замузда́наю |
замузда́ным | замузда́нымі | |
замузда́ным | замузда́най | замузда́ным | замузда́ных |
Крыніцы:
замузда́ць
‘закілзаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
замузда́ю | замузда́ем | |
замузда́еш | замузда́еце | |
замузда́е | замузда́юць | |
Прошлы час | ||
замузда́ў | замузда́лі | |
замузда́ла | ||
замузда́ла | ||
Загадны лад | ||
замузда́й | замузда́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
замузда́ўшы |
Крыніцы:
заму́здка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
заму́здка | заму́здкі | |
заму́здкі | заму́здак | |
заму́здцы | заму́здкам | |
заму́здку | заму́здкі | |
заму́здкай заму́здкаю |
заму́здкамі | |
заму́здцы | заму́здках |
Крыніцы: