заму́жка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| заму́жка | заму́жкі | |
| заму́жкі | заму́жак | |
| заму́жцы | заму́жкам | |
| заму́жку | заму́жак | |
| заму́жкай заму́жкаю |
заму́жкамі | |
| заму́жцы | заму́жках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)