замудо́хаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
замудо́хаю |
замудо́хаем |
2-я ас. |
замудо́хаеш |
замудо́хаеце |
3-я ас. |
замудо́хае |
замудо́хаюць |
Прошлы час |
м. |
замудо́хаў |
замудо́халі |
ж. |
замудо́хала |
н. |
замудо́хала |
Загадны лад |
2-я ас. |
замудо́хай |
замудо́хайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
замудо́хаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
замудрава́ць
‘замудрыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
замудру́ю |
замудру́ем |
2-я ас. |
замудру́еш |
замудру́еце |
3-я ас. |
замудру́е |
замудру́юць |
Прошлы час |
м. |
замудрава́ў |
замудрава́лі |
ж. |
замудрава́ла |
н. |
замудрава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
замудру́й |
замудру́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
замудрава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
замудраге́ліць
‘замудрыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
замудраге́лю |
замудраге́лім |
2-я ас. |
замудраге́ліш |
замудраге́ліце |
3-я ас. |
замудраге́ліць |
замудраге́ляць |
Прошлы час |
м. |
замудраге́ліў |
замудраге́лілі |
ж. |
замудраге́ліла |
н. |
замудраге́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
замудраге́ль |
замудраге́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
замудраге́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заму́драны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заму́драны |
заму́драная |
заму́дранае |
заму́драныя |
Р. |
заму́дранага |
заму́дранай заму́дранае |
заму́дранага |
заму́драных |
Д. |
заму́дранаму |
заму́дранай |
заму́дранаму |
заму́драным |
В. |
заму́драны (неадуш.) заму́дранага (адуш.) |
заму́драную |
заму́дранае |
заму́драныя (неадуш.) заму́драных (адуш.) |
Т. |
заму́драным |
заму́дранай заму́дранаю |
заму́драным |
заму́дранымі |
М. |
заму́драным |
заму́дранай |
заму́драным |
заму́драных |
Крыніцы:
piskunou2012.
за́муж
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
за́муж |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
за́мужам
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
за́мужам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Замужа́нне
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Замужа́нне |
Р. |
Замужа́ння |
Д. |
Замужа́нню |
В. |
Замужа́нне |
Т. |
Замужа́ннем |
М. |
Замужа́нні |
заму́жжа
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
заму́жжа |
Р. |
заму́жжа |
Д. |
заму́жжу |
В. |
заму́жжа |
Т. |
заму́жжам |
М. |
заму́жжы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.