замудрава́ць

‘замудрыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замудру́ю замудру́ем
2-я ас. замудру́еш замудру́еце
3-я ас. замудру́е замудру́юць
Прошлы час
м. замудрава́ў замудрава́лі
ж. замудрава́ла
н. замудрава́ла
Загадны лад
2-я ас. замудру́й замудру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час замудрава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)