забурча́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забурчу́ся |
забурчы́мся |
2-я ас. |
забурчы́шся |
забурчыце́ся |
3-я ас. |
забурчы́цца |
забурча́цца |
Прошлы час |
м. |
забурча́ўся |
забурча́ліся |
ж. |
забурча́лася |
н. |
забурча́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
забурча́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
забурча́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забурчу́ |
забурчы́м |
2-я ас. |
забурчы́ш |
забурчыце́ |
3-я ас. |
забурчы́ць |
забурча́ць |
Прошлы час |
м. |
забурча́ў |
забурча́лі |
ж. |
забурча́ла |
н. |
забурча́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
забурча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
забурчэ́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забурчу́ся |
забурчы́мся |
2-я ас. |
забурчы́шся |
забурчыце́ся |
3-я ас. |
забурчы́цца |
забурча́цца |
Прошлы час |
м. |
забурчэ́ўся |
забурчэ́ліся |
ж. |
забурчэ́лася |
н. |
забурчэ́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
забурчэ́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
забурчэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забурчу́ |
забурчы́м |
2-я ас. |
забурчы́ш |
забурчыце́ |
3-я ас. |
забурчы́ць |
забурча́ць |
Прошлы час |
м. |
забурчэ́ў |
забурчэ́лі |
ж. |
забурчэ́ла |
н. |
забурчэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
забурчэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
забуры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
забу́рыцца |
забу́рацца |
Прошлы час |
м. |
забуры́ўся |
забуры́ліся |
ж. |
забуры́лася |
н. |
забуры́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
забуры́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
забуры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забуру́ |
забу́рым |
2-я ас. |
забу́рыш |
забу́рыце |
3-я ас. |
забу́рыць |
забу́раць |
Прошлы час |
м. |
забуры́ў |
забуры́лі |
ж. |
забуры́ла |
н. |
забуры́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
забуры́ |
забуры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
забуры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
забурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
забурэ́нне |
Р. |
забурэ́ння |
Д. |
забурэ́нню |
В. |
забурэ́нне |
Т. |
забурэ́ннем |
М. |
забурэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
забурэ́цца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
забурэ́ецца |
забурэ́юцца |
Прошлы час |
м. |
забурэ́ўся |
забурэ́ліся |
ж. |
забурэ́лася |
н. |
забурэ́лася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
забурэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забурэ́ю |
забурэ́ем |
2-я ас. |
забурэ́еш |
забурэ́еце |
3-я ас. |
забурэ́е |
забурэ́юць |
Прошлы час |
м. |
забурэ́ў |
забурэ́лі |
ж. |
забурэ́ла |
н. |
забурэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
забурэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.