забурча́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
забурчу́ | забурчы́м | |
забурчы́ш | забурчыце́ | |
забурчы́ць | забурча́ць | |
Прошлы час | ||
забурча́ў | забурча́лі | |
забурча́ла | ||
забурча́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
забурча́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)