дэкарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дэкарава́нне | |
| дэкарава́ння | |
| дэкарава́нню | |
| дэкарава́нне | |
| дэкарава́ннем | |
| дэкарава́нні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннідэкарава́ны
прыметнік, адносны
| дэкарава́ны | дэкарава́ная | дэкарава́нае | дэкарава́ныя | |
| дэкарава́нага | дэкарава́най дэкарава́нае |
дэкарава́нага | дэкарава́ных | |
| дэкарава́наму | дэкарава́най | дэкарава́наму | дэкарава́ным | |
| дэкарава́ны ( дэкарава́нага ( |
дэкарава́ную | дэкарава́нае | дэкарава́ныя ( дэкарава́ных ( |
|
| дэкарава́ным | дэкарава́най дэкарава́наю |
дэкарава́ным | дэкарава́нымі | |
| дэкарава́ным | дэкарава́най | дэкарава́ным | дэкарава́ных | |
Крыніцы:
дэкарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
| дэкарава́ны | дэкарава́ная | дэкарава́нае | дэкарава́ныя | |
| дэкарава́нага | дэкарава́най дэкарава́нае |
дэкарава́нага | дэкарава́ных | |
| дэкарава́наму | дэкарава́най | дэкарава́наму | дэкарава́ным | |
| дэкарава́ны ( дэкарава́нага ( |
дэкарава́ную | дэкарава́нае | дэкарава́ныя ( дэкарава́ных ( |
|
| дэкарава́ным | дэкарава́най дэкарава́наю |
дэкарава́ным | дэкарава́нымі | |
| дэкарава́ным | дэкарава́най | дэкарава́ным | дэкарава́ных | |
Кароткая форма: дэкарава́на.
Крыніцы:
дэкарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| дэкарава́ны | дэкарава́ная | дэкарава́нае | дэкарава́ныя | |
| дэкарава́нага | дэкарава́най дэкарава́нае |
дэкарава́нага | дэкарава́ных | |
| дэкарава́наму | дэкарава́най | дэкарава́наму | дэкарава́ным | |
| дэкарава́ны ( дэкарава́нага ( |
дэкарава́ную | дэкарава́нае | дэкарава́ныя ( дэкарава́ных ( |
|
| дэкарава́ным | дэкарава́най дэкарава́наю |
дэкарава́ным | дэкарава́нымі | |
| дэкарава́ным | дэкарава́най | дэкарава́ным | дэкарава́ных | |
Кароткая форма: дэкарава́на.
Крыніцы:
дэкарава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| дэкару́ецца | дэкару́юцца | |
| Прошлы час | ||
| дэкарава́ўся | дэкарава́ліся | |
| дэкарава́лася | ||
| дэкарава́лася | ||
Крыніцы:
дэкарава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| дэкару́ю | дэкару́ем | |
| дэкару́еш | дэкару́еце | |
| дэкару́е | дэкару́юць | |
| Прошлы час | ||
| дэкарава́ў | дэкарава́лі | |
| дэкарава́ла | ||
| дэкарава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дэкару́й | дэкару́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дэкару́ючы | ||
Іншыя варыянты: дэкары́раваць.
Крыніцы:
дэкарава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| дэкару́ю | дэкару́ем | |
| дэкару́еш | дэкару́еце | |
| дэкару́е | дэкару́юць | |
| Прошлы час | ||
| дэкарава́ў | дэкарава́лі | |
| дэкарава́ла | ||
| дэкарава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дэкару́й | дэкару́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дэкарава́ўшы | ||
Іншыя варыянты: дэкары́раваць.
Крыніцы:
дэкара́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дэкара́тар | дэкара́тары | |
| дэкара́тара | дэкара́тараў | |
| дэкара́тару | дэкара́тарам | |
| дэкара́тара | дэкара́тараў | |
| дэкара́тарам | дэкара́тарамі | |
| дэкара́тару | дэкара́тарах |
Крыніцы:
дэкара́тарскі
прыметнік, адносны
| дэкара́тарскі | дэкара́тарская | дэкара́тарскае | дэкара́тарскія | |
| дэкара́тарскага | дэкара́тарскай дэкара́тарскае |
дэкара́тарскага | дэкара́тарскіх | |
| дэкара́тарскаму | дэкара́тарскай | дэкара́тарскаму | дэкара́тарскім | |
| дэкара́тарскі ( дэкара́тарскага ( |
дэкара́тарскую | дэкара́тарскае | дэкара́тарскія ( дэкара́тарскіх ( |
|
| дэкара́тарскім | дэкара́тарскай дэкара́тарскаю |
дэкара́тарскім | дэкара́тарскімі | |
| дэкара́тарскім | дэкара́тарскай | дэкара́тарскім | дэкара́тарскіх | |
Крыніцы:
дэкараты́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| дэкараты́ўна | - | - |
Крыніцы: