дэкарава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкарава́ны дэкарава́ная дэкарава́нае дэкарава́ныя
Р. дэкарава́нага дэкарава́най
дэкарава́нае		 дэкарава́нага дэкарава́ных
Д. дэкарава́наму дэкарава́най дэкарава́наму дэкарава́ным
В. дэкарава́ны (неадуш.)
дэкарава́нага (адуш.)		 дэкарава́ную дэкарава́нае дэкарава́ныя (неадуш.)
дэкарава́ных (адуш.)
Т. дэкарава́ным дэкарава́най
дэкарава́наю		 дэкарава́ным дэкарава́нымі
М. дэкарава́ным дэкарава́най дэкарава́ным дэкарава́ных

Кароткая форма: дэкарава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)